Ντοκιμαντέρ για την folk τραγουδίστρια Κάρεν Ντάλτον

 «Karen Dalton: In My Own Time» είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ των Ρόμπερτ Γιάπκοβιτς και Ρίτσαρντ Πιτ για την blues-folk  τραγουδίστρια που άρχισε να προβάλλεται σε κινηματογραφικές αίθουσες την περασμένη εβδομάδα, σε μία περίοδο αυξανόμενου ενδιαφέροντος για την Κάρεν Ντάλτον και τη μουσική της.
Το 2015, η Τζούλια Χόλτερ συνεργάστηκε με τη Λουσίντα Γουίλιαμς, τη Σάρον Βαν Έτεν και άλλους καλλιτέχνες για την κυκλοφορία μιας συλλογής – αφιερώματος που έδωσε φωνή στην αδημοσίευτη ποίηση της Ντάλτον. Τα τελευταία χρόνια ο κατάλογος ηχογραφημένων τραγουδιών της Ντάλτον ερμηνεύτηκε εκ νέου από καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των The Black Keys, Palehound και St. Vincent.
Η ιστορία της Κάρεν Ντάλτον ξεκινά στην πόλη Ένιντ της Οκλαχόμα όπου έμαθε να παίζει κιθάρα 12 χορδών και μπάντζο με μακρύ λαιμό. Ως έφηβη, παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε δύο παιδιά. Μετά το δεύτερο διαζύγιό της σε ηλικία 21 ετών, ξεκίνησε για τη Νέα Υόρκη. Ήταν η αυγή της folk σκηνής της δεκαετίας του 1960 και η Ντάλτον έγινε γνωστή στα κλαμπ του Γκρίνουιτς Βίλατζ. Ανέβηκε σε μουσικές σκηνές με τον Τιμ Χάρντι, τον Φρεντ Νιλ και τον Μπομπ Ντίλαν, ο τελευταίος από τους οποίους κάποτε την αποκαλούσε την αγαπημένη του τραγουδίστρια.
Αν και η Ντάλτον έλαμψε στη σκηνή, η προσωπική της ζωή ήταν συχνά ταραχώδης. Οι ανησυχίες της για την ερμηνεία της και η περιφρόνηση των παγίδων της show business την κράτησαν στο περιθώριο. Η Ντάλτον κυκλοφόρησε μόνο δύο άλμπουμ στη ζωή της: Το «It’s So Hard to Tell Who’s Going to Love You the Best» το 1969 και το «In My Own Time» το 1971.
Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ της, αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή. Πάλεψε με τον εθισμό και τελικά διαγνώστηκε με AIDS. Η Ντάλτον πέθανε το 1993 σε ηλικία 55 ετών.
Μπορεί να είχε παραμείνει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, αν η μουσική της δεν ακουγόταν σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι Transparent και The Umbrella Academy, καθώς και σε πολλές λίστες αναπαραγωγής μουσικής βασισμένες σε αλγόριθμους, ανέφερε ο Γιάπκοβιτς.
H Κάρεν Ντάλτον ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα στη Νέα Υόρκη του 1960. Είδωλο για τους Μπομπ Ντίλαν και Νικ Κέιβ, έκανε μια αντισυμβατική ζωή μέχρι τον πρόωρο θάνατό της. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες εικόνες της έχουν χαθεί ή καταστραφεί, η ταινία χρησιμοποιεί τις μελαγχολικές μελωδίες της και συνεντεύξεις με αγαπημένα πρόσωπα για να δημιουργήσει ένα λεπτομερές πορτρέτο αυτής της μοναδικής γυναίκας και της εκπληκτικά όμορφης φωνής της, σημειώνεται στην περιγραφή του ντοκιμαντέρ.
Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ βρήκαν σπάνια αρχειακά πλάνα, χαμένες ηχογραφήσεις και αποσπάσματα ποιημάτων της Ντάλτον διαβάζει η τραγουδίστρια Έιντζελ Όλσεν.
Εκτελεστικοί παραγωγοί του ντοκιμαντέρ είναι ο Βιμ Βέντερς και οι Light in the Attic Records και Delmore Recording Society.